Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" - Συνέντευξη στη Δ. Σαββοπούλου

Στην αρχή, μας έλουσαν στο φως τους Οι ήλιοι του έρωτα. Στη συνέχεια, ταξιδέψαμε στα Φεγγάρια της αλήθειας. Πρόσφατα, η Μαίρη Κόντζογλου μας πήρε από το χέρι και μας οδήγησε Στη γη της αλήθειας, ολοκληρώνοντας έτσι την τριλογία της Οι μεσημβρινοί της ζωής – και τα τρία βιβλία της οποίας κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη.

Κυρία Κόντζογλου, πώς αισθάνεστε που ολοκληρώσατε την τριλογία σας; Σας λείπουν οι ήρωες και οι ζωές τους;

Όταν έγραψα τη λέξη «τέλος» στους Μεσημβρινούς της ζωής, αισθάνθηκα λίγο χαμένη. Από τη μια, χαιρόμουν πολύ που είχα φέρει σε πέρας ένα τόσο μεγάλο έργο· από την άλλη, αισθανόμουν ότι έλειπε ένα κομμάτι από το μυαλό και την καρδιά μου, και μπορώ να πω πως βίωσα μιας μορφής ορφάνια.

Δημιουργήσατε χάριν της τριλογίας περί τους εξήντα χαρακτήρες. Ποιος σας δυσκόλεψε περισσότερο και ποιος ήταν ο πιο αγαπημένος σας;

Αγαπημένοι μου είναι όλοι τους. Αν δεν αγαπήσω σε βάθος και με πάθος έναν ήρωα, μου είναι αδύνατο να τον περιγράψω καλά. Ο λατρεμένος μου ήρωας υπήρξε ο Αδάμος, εκείνος που σε όλο το βιβλίο έχει δύο ονόματα –Δαμιανός, το δεύτερό του–, και δεν είναι τυχαίο που έχει δύο ονόματα, επειδή έχει δύο προσωπικότητες, δύο φύσεις, δύο ζωές. Ο Δαμιανός/Αδάμος είναι εκείνος που με δυσκόλεψε περισσότερο, με την έννοια πως, ακριβώς επειδή είχε διπλή φύση, έπρεπε να τον αποδώσω με τεράστια προσοχή, ώστε οι αναγνώστες να έχουν πλήρη εικόνα της διπλής του προσωπικότητας και να μην βιαστούν να τον καταδικάσουν. Έσκυψα στην ψυχή του με δέος –ήταν θεός και διάβολος μαζί–, μάτωσα μαζί του, αλλά θεωρώ πως κατάφερα να εξηγήσω την ψυχοσύνθεσή του πλήρως.

Έχετε ψυχογραφήσει πολύ ολοκληρωμένα τους ήρωές σας. Αυτό έγινε από την προσωπική σας παρατήρηση στους ανθρώπους ή καταφύγατε σε βιβλία ψυχολογίας;

Αν και μου αρέσει πολύ η ψυχολογία κι έχω διαβάσει αρκετά, πιστεύω ότι η προσπάθειά μου να αποδώσω ολοκληρωμένους χαρακτήρες στηρίχτηκε στην προσωπική μου παρατήρηση πάνω στους άλλους και πάνω στον εαυτό μου, τον οποίο δεν διστάζω να κάνω «φύλλο και φτερό» για να μάθω «τα βαθύτερά μου αίτια», όπως λέω. Να προσθέσω πως αγαπώ πολύ τους ανθρώπους και, επειδή δεν θέλω να τους αδικήσω ή να τους καταδικάσω εύκολα, ασχολούμαι πολύ μαζί τους και πάντα ψάχνω να βρω και –αν γίνεται– να δικαιολογήσω τις πράξεις τους.

Τι σημαίνουν για σας οι πωλήσεις των βιβλίων σας; Αποτελούν μέτρο της επιτυχίας και της αγάπης του κόσμου;

Σημαίνουν ότι ταίριαξαν οι χτύποι της καρδιάς μου με τις καρδιές των αναγνωστών κι ότι «κούμπωσαν» επιτυχώς οι σκέψεις μας. Αυτό δημιουργεί την αγάπη και είναι το σπουδαιότερο αντίδωρο. Η επιτυχία ως όρος με ξενίζει, ειδικά αυτό τον καιρό, που «επιτυχία» χαρακτηρίστηκε το Μνημόνιο, η εφαρμογή της εφεδρείας, το «κούρεμα» του χρέους, η μείωση του δημόσιου τομέα, άρα η ανεργία...

Πόσο λαμβάνετε υπόψη σας τα σχόλια των αναγνωστών;

Λαμβάνω καθημερινά πολλά μηνύματα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία κολακευτικά για το έργο μου. Χαίρομαι, δεν μπορώ να πω, αλλά συγχρόνως προβληματίζομαι. Η αλήθεια είναι πως ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά, μαζί και οι προσδοκίες των αναγνωστών και η αγάπη τους. Αυτό μου δημιουργεί μιας μορφής άγχος· δεν πρέπει να τους απογοητεύσω στο μέλλον... Όσον αφορά στα αρνητικά μηνύματα –ελάχιστα, αλλά υπάρχουν–, ακριβώς επειδή λένε «δεν μου άρεσε το βιβλίο» και τίποτ’ άλλο, αισθάνομαι πως γι’ αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτα.

Στην πολύ ωραία παρουσίαση των βιβλίων σας, η οποία πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, ευχηθήκατε ένα καλύτερο αύριο στην Ελλάδα και σε όλους μας. Πόσο σας έχει επηρεάσει ως συγγραφέα και ως άνθρωπο όλο αυτό που ζούμε;

Με έχει επηρεάσει πολύ, όπως όλους τους Έλληνες. Ως Ελληνίδα συγγραφέας και θέλοντας να ασχοληθώ με τα «καυτά» κοινωνικά θέματα της πατρίδας μας, τα οποία πρωτίστως θεωρώ πως είναι η απώλεια των ηθικών μας αξιών και των προτύπων πολιτισμού και δευτερευόντως οικονομικά, ξεκίνησα να γράφω κάτι –μάλλον βιβλίο θα είναι–, στο οποίο οι ήρωες, εισπράττοντας όλη την απαξίωση που υπάρχει σήμερα σε ηθικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο, αναζητούν διεξόδους. Πού; Ακόμη είναι νωρίς να το πω... 

dsav@otenet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου