"ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ" - αυθόρμητη κριτική της συγγραφέως Τάνιας Θεοδοσίου

Μόλις τέλειωσα το βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου ‘’Χίλιες ζωές απόψε’’, Των εκδόσεων ‘’Λιβάνη’’. Τέλειωσα; Τελειώνει κανείς ποτέ μ’ ένα εξαιρετικό βιβλίο; Συναξάρι γίνεται και μένει στο ερμάρι της μνήμης για πάντα κι όταν η ψυχή νοσταλγεί, ανατρέχει εκεί μέσα και ξαναγγίζει κάποια σοφά διανοήματα που την στιγμάτισαν! Όμορφη κι ευρηματική η σκέψη της συγγραφέως, που μέσα από τον λυρισμό των συναισθημάτων της δομείται μια ιστορία, όπου σχεδόν πρωταρχικό ρόλο έχει η μοναξιά! Εδώ λοιπόν, μ’ εκπληκτική συγγραφική δεξιοσύνη η δημιουργός, μας αποκαλύπτει διάφορες οπτικές πάνω σ’ ένα ζήτημα τόσο αιχμηρό, όπως είναι η μοναξιά! Πρωτότυπη η αφήγηση που σκιαγραφεί με τρόπο ανάγλυφο, απτό, τους παράλληλους ήρωες που αιωρούνται χαμένοι μέσα στην δική τους μοναξιά και την απόλυτη ανυπαρξία. Οι ήρωες αυτοί, σαν ανίατα άρρωστοι αναγνώστες που ήταν, βρήκαν καταφύγιο σ’ ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο που έφερε το συμβολικό όνομα ‘’Φεγγάρι’’, μια νύχτα σκοτεινή που έσταζε μυστήριο κι ήταν χωμένη βαθιά μες στον πυκνό ιστό μιας ομίχλης όπου σερνόταν παντού σε κάθε γωνιά της πόλης. Ιδιαίτεροι χαρακτήρες που κουβαλούσαν βιώματα τραυματικά στην ψυχή τους, είτε γιατί οι υπαρξιακές τους αναζητήσεις βρίσκονταν σε αδιέξοδο, ή γιατί προδόθηκαν μέσα σε μια σχέση συμβίωσης, είτε τελικά γιατί έθεσαν ασπίδα της ζωής τους την απόκτηση επιρροής, το χρήμα και την φιλοδοξία, ξεχνώντας τι θα πει να ζεις πραγματικά! Κι απ’ την άλλη, η ηρωίδα της ιστορίας η Θεολογία η ψυχή του ‘’φεγγαριού’’, χαμένη μέσα στις ανικανοποίητο της ψυχής της, ψάχνει να ‘βρει το έρμα της περνώντας μέσα από λάθος επιλογές κι αγνοώντας την μόνη αλήθεια που κρυβόταν στα πολύτιμα της καρδιάς της. Κι αυτή η αλήθεια, δεν ήταν άλλη από την σιωπηρή παρουσία του Λεωνίδα του αφεντικού της. Ο Λεωνίδας αυτός ο ρομαντικός ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου, θα έλεγα πως είναι ο ήρωας αυτός που στηρίζει σαν σπονδυλική στήλη την όλη εξέλιξη της ιστορίας. Στοχαστής, ποιητής, ευαίσθητος κι ονειροπόλος, ήταν πάντα παρών μες στην ‘’απουσία ‘’ του…. Τελικά, έφτασε ένα όνειρο συμβολικό για να ξυπνήσουν οι αλήθειες οι καλά κρυμμένες στην καρδιά… Ιδιοφυής η σύλληψη της ιδέας και της πλοκής που εξυφαίνεται με τρόπο ευρηματικό και ιδιότυπο! Άλλη μια πρωτότυπη ιδέα και εδώ, είναι η παρουσία της συγγραφέως ανάμεσα στα πρόσωπα της ιστορίας που σχολιάζει τα γεγονότα και δίνει παράλληλα μια τελεσίδικη λύση στην δισυπόστατη ύπαρξη του τέλους που για να είμαι ειλικρινής, σαφώς και προτιμώ το δεύτερο φινάλε το οριστικό…. Όλα προσεγμένα κι όλα έχουν τη σημασία τους μέσα στο κείμενο θέλω να επισημάνω! Μια κρυμμένη σελήνη να επηρεάζει, ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο - καταφύγιο κι απ’ έξω, μια ομίχλη ανελέητη πυκνή που να κόβεται με το μαχαίρι και να μοιράζει τον κόσμο στα δυο: στον μέσα και στον έξω… Ο έξω κόσμος που συμβολίζει την παράνοια, την σκληρότητα, την εσχατιά και την απέραντη μοναξιά. Κι οι ψυχές των ανθρώπων, να κρέμονται στα συρματοπλέγματα…. Σημαντικοί κι οι συμβολισμοί στον μέσα κόσμο. Ένα κουδουνάκι μπρούτζινο σε σχήμα Αγγέλου που αναγγέλλει χαρούμενα έχοντας άγνοια λόγω της ιδιότητάς του….την άφιξη κάποιου περιπλανώμενου μοναχικού, πλην όμως φανατικού αναγνώστη. Ένας ανεμιστήρας φερμένος απ’ το παρελθόν που σκορπάει νωχελικά τις κουρασμένες ανάσες του ένα γύρω, ζητώντας με κόπο να γίνει ένα με την ρομαντική ατμόσφαιρα του βιβλιοπωλείου. Όπως επίσης κι ένας καναπές δερμάτινος φιρμάτος που πάνω του και πάνω στην συνείδηση της Θεολογίας ακούμπησαν την ψυχή τους άνθρωποι μοναχικοί και θλιβερά έρμαια της ζωής…. Άριστη χρήση της γλώσσας, υπέροχο ύφος γραφής! Ο λόγος άψογος, διεισδυτικός και ιδιόμορφος που ρέει αβίαστα μέσα από μια έμπνευση όλο χρώμα και νόημα! Έχω την αίσθηση πως αφήνοντας την ψυχή σου να περιπλανηθεί στην ουσία των γραφομένων της δημιουργού, νιώθεις να ξεδιπλώνονται μέσα σου οι αναζητήσεις σου κι οι σκέψεις σου μοιραία γίνονται ένα με τις δικές της σκέψεις, έτσι ακριβώς όπως εκείνη τις εμπνεύστηκε και που θέλησε να τις μεταλαμπαδεύσει στην ψυχή του αναγνώστη… Ένα εξαιρετικό βιβλίο, κόσμημα πολύτιμο στο χώρο της λογοτεχνίας!!! Κι εγώ, απλά υποκλίνομαι….

ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ

Από την κ. Τάνια Θεοδοσίου, συγγραφέα Μόλις τέλειωσα το βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου ‘’Χίλιες ζωές απόψε’’, Των εκδόσεων ‘’Λιβάνη’’. Τέλειωσα; Τελειώνει κανείς ποτέ μ’ ένα εξαιρετικό βιβλίο; Συναξάρι γίνεται και μένει στο ερμάρι της μνήμης για πάντα κι όταν η ψυχή νοσταλγεί, ανατρέχει εκεί μέσα και ξαναγγίζει κάποια σοφά διανοήματα που την στιγμάτισαν! Όμορφη κι ευρηματική η σκέψη της συγγραφέως, που μέσα από τον λυρισμό των συναισθημάτων της δομείται μια ιστορία, όπου σχεδόν πρωταρχικό ρόλο έχει η μοναξιά! Εδώ λοιπόν, μ’ εκπληκτική συγγραφική δεξιοσύνη η δημιουργός, μας αποκαλύπτει διάφορες οπτικές πάνω σ’ ένα ζήτημα τόσο αιχμηρό, όπως είναι η μοναξιά! Πρωτότυπη η αφήγηση που σκιαγραφεί με τρόπο ανάγλυφο, απτό, τους παράλληλους ήρωες που αιωρούνται χαμένοι μέσα στην δική τους μοναξιά και την απόλυτη ανυπαρξία. Οι ήρωες αυτοί, σαν ανίατα άρρωστοι αναγνώστες που ήταν, βρήκαν καταφύγιο σ’ ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο που έφερε το συμβολικό όνομα ‘’Φεγγάρι’’, μια νύχτα σκοτεινή που έσταζε μυστήριο κι ήταν χωμένη βαθιά μες στον πυκνό ιστό μιας ομίχλης όπου σερνόταν παντού σε κάθε γωνιά της πόλης. Ιδιαίτεροι χαρακτήρες που κουβαλούσαν βιώματα τραυματικά στην ψυχή τους, είτε γιατί οι υπαρξιακές τους αναζητήσεις βρίσκονταν σε αδιέξοδο, ή γιατί προδόθηκαν μέσα σε μια σχέση συμβίωσης, είτε τελικά γιατί έθεσαν ασπίδα της ζωής τους την απόκτηση επιρροής, το χρήμα και την φιλοδοξία, ξεχνώντας τι θα πει να ζεις πραγματικά! Κι απ’ την άλλη, η ηρωίδα της ιστορίας η Θεολογία η ψυχή του ‘’φεγγαριού’’, χαμένη μέσα στις ανικανοποίητο της ψυχής της, ψάχνει να ‘βρει το έρμα της περνώντας μέσα από λάθος επιλογές κι αγνοώντας την μόνη αλήθεια που κρυβόταν στα πολύτιμα της καρδιάς της. Κι αυτή η αλήθεια, δεν ήταν άλλη από την σιωπηρή παρουσία του Λεωνίδα του αφεντικού της. Ο Λεωνίδας αυτός ο ρομαντικός ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου, θα έλεγα πως είναι ο ήρωας αυτός που στηρίζει σαν σπονδυλική στήλη την όλη εξέλιξη της ιστορίας. Στοχαστής, ποιητής, ευαίσθητος κι ονειροπόλος, ήταν πάντα παρών μες στην ‘’απουσία ‘’ του…. Τελικά, έφτασε ένα όνειρο συμβολικό για να ξυπνήσουν οι αλήθειες οι καλά κρυμμένες στην καρδιά… Ιδιοφυής η σύλληψη της ιδέας και της πλοκής που εξυφαίνεται με τρόπο ευρηματικό και ιδιότυπο! Άλλη μια πρωτότυπη ιδέα και εδώ, είναι η παρουσία της συγγραφέως ανάμεσα στα πρόσωπα της ιστορίας που σχολιάζει τα γεγονότα και δίνει παράλληλα μια τελεσίδικη λύση στην δισυπόστατη ύπαρξη του τέλους που για να είμαι ειλικρινής, σαφώς και προτιμώ το δεύτερο φινάλε το οριστικό…. Όλα προσεγμένα κι όλα έχουν τη σημασία τους μέσα στο κείμενο θέλω να επισημάνω! Μια κρυμμένη σελήνη να επηρεάζει, ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο - καταφύγιο κι απ’ έξω, μια ομίχλη ανελέητη πυκνή που να κόβεται με το μαχαίρι και να μοιράζει τον κόσμο στα δυο: στον μέσα και στον έξω… Ο έξω κόσμος που συμβολίζει την παράνοια, την σκληρότητα, την εσχατιά και την απέραντη μοναξιά. Κι οι ψυχές των ανθρώπων, να κρέμονται στα συρματοπλέγματα…. Σημαντικοί κι οι συμβολισμοί στον μέσα κόσμο. Ένα κουδουνάκι μπρούτζινο σε σχήμα Αγγέλου που αναγγέλλει χαρούμενα έχοντας άγνοια λόγω της ιδιότητάς του….την άφιξη κάποιου περιπλανώμενου μοναχικού, πλην όμως φανατικού αναγνώστη. Ένας ανεμιστήρας φερμένος απ’ το παρελθόν που σκορπάει νωχελικά τις κουρασμένες ανάσες του ένα γύρω, ζητώντας με κόπο να γίνει ένα με την ρομαντική ατμόσφαιρα του βιβλιοπωλείου. Όπως επίσης κι ένας καναπές δερμάτινος φιρμάτος που πάνω του και πάνω στην συνείδηση της Θεολογίας ακούμπησαν την ψυχή τους άνθρωποι μοναχικοί και θλιβερά έρμαια της ζωής…. Άριστη χρήση της γλώσσας, υπέροχο ύφος γραφής! Ο λόγος άψογος, διεισδυτικός και ιδιόμορφος που ρέει αβίαστα μέσα από μια έμπνευση όλο χρώμα και νόημα! Έχω την αίσθηση πως αφήνοντας την ψυχή σου να περιπλανηθεί στην ουσία των γραφομένων της δημιουργού, νιώθεις να ξεδιπλώνονται μέσα σου οι αναζητήσεις σου κι οι σκέψεις σου μοιραία γίνονται ένα με τις δικές της σκέψεις, έτσι ακριβώς όπως εκείνη τις εμπνεύστηκε και που θέλησε να τις μεταλαμπαδεύσει στην ψυχή του αναγνώστη… Ένα εξαιρετικό βιβλίο, κόσμημα πολύτιμο στο χώρο της λογοτεχνίας!!! Κι εγώ, απλά υποκλίνομαι….

Στο booknights για άλλη μια φορά σας προτείνουμε βιβλία που αξίζει να τα πάρετε μαζί σας στην βαλίτσα των διακοπών σας. Σήμερα ο αγαπητός συγγραφέας Γιώργος Λεονάρδος προτείνει. Σας παραθέτουμε το κείμενο του. Διάβασα πρόσφατα την τριλογία της κ. Μαίρης Κόντζογλου, «ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ». Δεν γνωρίζω προσωπικά τη συγγραφέα και νομίζω ότι είναι νέα στη μυθιστοριογραφία. Όμως το γράψιμό της και η πλοκή των τριών βιβλίων της με συνάρπασαν κάτι δύσκολο για μένα, αφού, λόγω εθισμού και εξάρτησης στο είδος, με ωθούν ανεπαίσθητα στη διύλιση της κάθε λέξης και της κάθε φράσης. Λοιπόν στην τριλογία αυτή η κάθε λέξη και η κάθε φράση έχει τη σωστή της θέση και ολόκληρο το έργου αποτελεί μια επιτυχία της συγγραφέως και μια απόλαυση για τον αναγνώστη. Στην τριλογία αυτή ο αναγνώστης θα ζωντανέψει και δικές του αναμνήσεις, από παράλληλες διηγήσεις των προγόνων του, και θα παρασυρθεί στη δίνη των γεγονότων του περασμένου αιώνα, που σημάδεψαν όλους μας. Σαν νερό σε ορμητικό ποτάμι κάνει τον αναγνώστη να θέλει να γυρίσει ανυπόμονα τη σελίδα που διαβάζει για να μάθει τη συνέχεια της συναρπαστικής αυτής ιστορίας. “Pageturner”, που λένε και οι Αμερικανοί κριτικοί. Και διαβάζοντάς το να μάθει ίσως, και την ιστορία των δικών του ανθρώπων, που δεν θα έχει πλέον κοντά του. Δεν θα προχωρήσω σε μια περίληψη των τριών αυτών βιβλίων, ως είθισται σε παρόμοιες παρουσιάσεις, αλλά και σε κριτικές –άλλωστε μπορεί να τη βρει κανείς και στα οπισθόφυλλα των τριών βιβλίων – αλλά θα προσθέσω ότι πράγματι είναι μια δουλειά που αξίζει να αναγνωρισθεί στη συγγραφέα και να προωθηθεί γιατί έχει όλα τα κύρια χαρακτηριστικά και τη δεοντολογία ενός family saga, όπως θα το χαρακτήριζαν οι Άγγλοι μελετητές του μυθιστορήματος, ήτοι μιας ιστορίας δύο οικογενειών, οι οποίες από αλλού ξεκινούν και αλλού συναντώνται μετά από περίπου μισό αιώνα. Με την ευκαιρία δε αυτή θα ήθελα να συγχαρώ τη συγγραφέα για το έργο της. Ευχαριστώ για την υπομονή σας Γιώργος Λεονάρδος

Είπαν για το "Χίλιες ζωές απόψε"

Katerina Papakonstantinou 23 Ιουλίου 7:31 μ.μ. Προσπαθώ όσο πιο πολύ μπορώ να καθυστερήσω την ανάγνωση γιατί δεν ξέρω αν μετά θα βρω κάτι που να με κερδίσει τόσο πολύ. "Το κάνω οικονομία" για να παρατείνω την απόλαυση. Διαβάζω λίγο, κλείνω το βιβλίο κλείνω και τα μάτια μου και προσπαθώ να βιώσω αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα πράγμα που πετυχαίνω πολύ εύκολα παρόλο που είναι καλοκαίρι. Περιττό να σας πω ότι έχω ερωτευτεί το Λεωνίδα (!!!). --------------------------------------------------- Διάβασα το βιβλίο σου με τον εκπληκτικό τίτλο "Χίλιες ζωές απόψε"..., μα τι ωραίο βιβλίο!!! δε μιλώ για τη γραφή σου που είναι άψογη, καθαρή, ιερά ελληνική και καθόλου απλοϊκή αλλά για τη δημιουργία του νου, το στόχο και την πλοκή πάνω σε μια πανέξυπνη ιδέα... καμία σελίδα δε διαβάζεται διαγώνια, κάθε σκηνή σε κάθε "ζωή από τις χίλιες" εκπέμπει σεβασμό και σε προκαλεί να σκεφτείς, να αναρωτηθείς, να αισθανθείς ξυπνώντας όλες σου τις αισθήσεις...μα τι χρώματα ήταν αυτά!!! Ότι έχεις γράψει είναι ξεχωριστό και ιδαίτερο, κι όχι ένα ακόμη ανάμεσα σε τόσα άλλα.. διατήρησέ το στο χρόνο... Σ΄ευχαριστώ για τη συντροφιά που μου πρόσφερες, μετά από ένα μαρτυρικό διάστημα... ανυπομονούσα να είμαι σε θέση να διαβάσω και με το δικό σου βιβλίο, τώρα μπορώ να διαβάσω και πάλι... Με εκτίμηση Κατερίνα.. ---------------------------------------------------------------------

ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ Μια κρυμμένη από την ομίχλη πανσέληνος, ένας πύργος με αιματοβαμμένη ιστορία που κατέληξε να είναι σύμβολο περηφάνιας, άδειες λεωφόροι, θάλασσα μισολιπόθυμη, ο βαρδάρης σε καταστολή και άνθρωποι με την ερημιά παράσημο στο στήθος, συνθέτουν τον ‘έξω’ κόσμο της ιστορίας. Στον ‘μέσα’ κόσμο, στο «Φεγγάρι» με τον σνομπ Τσέστερφιλντ και το αγγελάκι από τον Ισημερινό, ένα κορίτσι που προσπαθεί να αποτινάξει τα δεσμά της συμβατικότητας, ένας ώριμος άνδρας που έχει για ευαγγέλιο την «Ασκητική» αναλύουν, διαφωνούν, συμπλέουν και συγκινούνται από την ποίηση. Στο ενδιάμεσο, μια γυναίκα που ακροβατεί στην αιχμή της πραγματικότητας και της φαντασίας, αποδομεί και ανασυνθέτει την ιστορία και τους ήρωες ανάλογα με τις φάσεις της σελήνης. Οι άνθρωποι της ερημιάς θα μπούνε στο Φεγγάρι να αναζητήσουν κάτι που θα τους βοηθήσει να περάσουν όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα αυτή τη νύχτα που τη σφυροκοπάει η ομίχλη. Η Θεολογία θα είναι εκεί για να ακούσει τις ιστορίες τους, ενώ σιγά σιγά θα ξεδιπλώσει ένα μεγάλο έρωτα και μερικές αλήθειες για την ύπαρξη. Ο Λεωνίδας αν και απών θα παίζει καταλυτικό ρόλο στα όνειρα και στην πραγματικότητά τους. Ένα μυθιστόρημα για τις συμπυκνωμένες εμπειρίες μιας νύχτας, την ομίχλη της μοναξιάς, το βάρος της διάψευσης, τη διαλυτική δύναμη της εξουσίας, το τραγούδι της φαντασίας, τα χρώματα της συγγραφής, την ευαισθησία της ύπαρξης, την ποίηση της ανθρωπιάς και την πανσέληνο του έρωτα. Ένα μυθιστόρημα που τελειώνει δυο φορές, γιατί το ταξίδι της λογοτεχνίας, όπως και του έρωτα για ζωή, δεν τελειώνει ποτέ.