Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Στο booknights για άλλη μια φορά σας προτείνουμε βιβλία που αξίζει να τα πάρετε μαζί σας στην βαλίτσα των διακοπών σας. Σήμερα ο αγαπητός συγγραφέας Γιώργος Λεονάρδος προτείνει. Σας παραθέτουμε το κείμενο του. Διάβασα πρόσφατα την τριλογία της κ. Μαίρης Κόντζογλου, «ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ». Δεν γνωρίζω προσωπικά τη συγγραφέα και νομίζω ότι είναι νέα στη μυθιστοριογραφία. Όμως το γράψιμό της και η πλοκή των τριών βιβλίων της με συνάρπασαν κάτι δύσκολο για μένα, αφού, λόγω εθισμού και εξάρτησης στο είδος, με ωθούν ανεπαίσθητα στη διύλιση της κάθε λέξης και της κάθε φράσης. Λοιπόν στην τριλογία αυτή η κάθε λέξη και η κάθε φράση έχει τη σωστή της θέση και ολόκληρο το έργου αποτελεί μια επιτυχία της συγγραφέως και μια απόλαυση για τον αναγνώστη. Στην τριλογία αυτή ο αναγνώστης θα ζωντανέψει και δικές του αναμνήσεις, από παράλληλες διηγήσεις των προγόνων του, και θα παρασυρθεί στη δίνη των γεγονότων του περασμένου αιώνα, που σημάδεψαν όλους μας. Σαν νερό σε ορμητικό ποτάμι κάνει τον αναγνώστη να θέλει να γυρίσει ανυπόμονα τη σελίδα που διαβάζει για να μάθει τη συνέχεια της συναρπαστικής αυτής ιστορίας. “Pageturner”, που λένε και οι Αμερικανοί κριτικοί. Και διαβάζοντάς το να μάθει ίσως, και την ιστορία των δικών του ανθρώπων, που δεν θα έχει πλέον κοντά του. Δεν θα προχωρήσω σε μια περίληψη των τριών αυτών βιβλίων, ως είθισται σε παρόμοιες παρουσιάσεις, αλλά και σε κριτικές –άλλωστε μπορεί να τη βρει κανείς και στα οπισθόφυλλα των τριών βιβλίων – αλλά θα προσθέσω ότι πράγματι είναι μια δουλειά που αξίζει να αναγνωρισθεί στη συγγραφέα και να προωθηθεί γιατί έχει όλα τα κύρια χαρακτηριστικά και τη δεοντολογία ενός family saga, όπως θα το χαρακτήριζαν οι Άγγλοι μελετητές του μυθιστορήματος, ήτοι μιας ιστορίας δύο οικογενειών, οι οποίες από αλλού ξεκινούν και αλλού συναντώνται μετά από περίπου μισό αιώνα. Με την ευκαιρία δε αυτή θα ήθελα να συγχαρώ τη συγγραφέα για το έργο της. Ευχαριστώ για την υπομονή σας Γιώργος Λεονάρδος

Είπαν για το "Χίλιες ζωές απόψε"

Katerina Papakonstantinou 23 Ιουλίου 7:31 μ.μ. Προσπαθώ όσο πιο πολύ μπορώ να καθυστερήσω την ανάγνωση γιατί δεν ξέρω αν μετά θα βρω κάτι που να με κερδίσει τόσο πολύ. "Το κάνω οικονομία" για να παρατείνω την απόλαυση. Διαβάζω λίγο, κλείνω το βιβλίο κλείνω και τα μάτια μου και προσπαθώ να βιώσω αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα πράγμα που πετυχαίνω πολύ εύκολα παρόλο που είναι καλοκαίρι. Περιττό να σας πω ότι έχω ερωτευτεί το Λεωνίδα (!!!). --------------------------------------------------- Διάβασα το βιβλίο σου με τον εκπληκτικό τίτλο "Χίλιες ζωές απόψε"..., μα τι ωραίο βιβλίο!!! δε μιλώ για τη γραφή σου που είναι άψογη, καθαρή, ιερά ελληνική και καθόλου απλοϊκή αλλά για τη δημιουργία του νου, το στόχο και την πλοκή πάνω σε μια πανέξυπνη ιδέα... καμία σελίδα δε διαβάζεται διαγώνια, κάθε σκηνή σε κάθε "ζωή από τις χίλιες" εκπέμπει σεβασμό και σε προκαλεί να σκεφτείς, να αναρωτηθείς, να αισθανθείς ξυπνώντας όλες σου τις αισθήσεις...μα τι χρώματα ήταν αυτά!!! Ότι έχεις γράψει είναι ξεχωριστό και ιδαίτερο, κι όχι ένα ακόμη ανάμεσα σε τόσα άλλα.. διατήρησέ το στο χρόνο... Σ΄ευχαριστώ για τη συντροφιά που μου πρόσφερες, μετά από ένα μαρτυρικό διάστημα... ανυπομονούσα να είμαι σε θέση να διαβάσω και με το δικό σου βιβλίο, τώρα μπορώ να διαβάσω και πάλι... Με εκτίμηση Κατερίνα.. ---------------------------------------------------------------------
ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ Μια κρυμμένη από την ομίχλη πανσέληνος, ένας πύργος με αιματοβαμμένη ιστορία που κατέληξε να είναι σύμβολο περηφάνιας, άδειες λεωφόροι, θάλασσα μισολιπόθυμη, ο βαρδάρης σε καταστολή και άνθρωποι με την ερημιά παράσημο στο στήθος, συνθέτουν τον ‘έξω’ κόσμο της ιστορίας. Στον ‘μέσα’ κόσμο, στο «Φεγγάρι» με τον σνομπ Τσέστερφιλντ και το αγγελάκι από τον Ισημερινό, ένα κορίτσι που προσπαθεί να αποτινάξει τα δεσμά της συμβατικότητας, ένας ώριμος άνδρας που έχει για ευαγγέλιο την «Ασκητική» αναλύουν, διαφωνούν, συμπλέουν και συγκινούνται από την ποίηση. Στο ενδιάμεσο, μια γυναίκα που ακροβατεί στην αιχμή της πραγματικότητας και της φαντασίας, αποδομεί και ανασυνθέτει την ιστορία και τους ήρωες ανάλογα με τις φάσεις της σελήνης. Οι άνθρωποι της ερημιάς θα μπούνε στο Φεγγάρι να αναζητήσουν κάτι που θα τους βοηθήσει να περάσουν όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα αυτή τη νύχτα που τη σφυροκοπάει η ομίχλη. Η Θεολογία θα είναι εκεί για να ακούσει τις ιστορίες τους, ενώ σιγά σιγά θα ξεδιπλώσει ένα μεγάλο έρωτα και μερικές αλήθειες για την ύπαρξη. Ο Λεωνίδας αν και απών θα παίζει καταλυτικό ρόλο στα όνειρα και στην πραγματικότητά τους. Ένα μυθιστόρημα για τις συμπυκνωμένες εμπειρίες μιας νύχτας, την ομίχλη της μοναξιάς, το βάρος της διάψευσης, τη διαλυτική δύναμη της εξουσίας, το τραγούδι της φαντασίας, τα χρώματα της συγγραφής, την ευαισθησία της ύπαρξης, την ποίηση της ανθρωπιάς και την πανσέληνο του έρωτα. Ένα μυθιστόρημα που τελειώνει δυο φορές, γιατί το ταξίδι της λογοτεχνίας, όπως και του έρωτα για ζωή, δεν τελειώνει ποτέ.