Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

"ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ" - αυθόρμητη κριτική της συγγραφέως Τάνιας Θεοδοσίου

Μόλις τέλειωσα το βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου ‘’Χίλιες ζωές απόψε’’, Των εκδόσεων ‘’Λιβάνη’’. Τέλειωσα; Τελειώνει κανείς ποτέ μ’ ένα εξαιρετικό βιβλίο; Συναξάρι γίνεται και μένει στο ερμάρι της μνήμης για πάντα κι όταν η ψυχή νοσταλγεί, ανατρέχει εκεί μέσα και ξαναγγίζει κάποια σοφά διανοήματα που την στιγμάτισαν! Όμορφη κι ευρηματική η σκέψη της συγγραφέως, που μέσα από τον λυρισμό των συναισθημάτων της δομείται μια ιστορία, όπου σχεδόν πρωταρχικό ρόλο έχει η μοναξιά! Εδώ λοιπόν, μ’ εκπληκτική συγγραφική δεξιοσύνη η δημιουργός, μας αποκαλύπτει διάφορες οπτικές πάνω σ’ ένα ζήτημα τόσο αιχμηρό, όπως είναι η μοναξιά! Πρωτότυπη η αφήγηση που σκιαγραφεί με τρόπο ανάγλυφο, απτό, τους παράλληλους ήρωες που αιωρούνται χαμένοι μέσα στην δική τους μοναξιά και την απόλυτη ανυπαρξία. Οι ήρωες αυτοί, σαν ανίατα άρρωστοι αναγνώστες που ήταν, βρήκαν καταφύγιο σ’ ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο που έφερε το συμβολικό όνομα ‘’Φεγγάρι’’, μια νύχτα σκοτεινή που έσταζε μυστήριο κι ήταν χωμένη βαθιά μες στον πυκνό ιστό μιας ομίχλης όπου σερνόταν παντού σε κάθε γωνιά της πόλης. Ιδιαίτεροι χαρακτήρες που κουβαλούσαν βιώματα τραυματικά στην ψυχή τους, είτε γιατί οι υπαρξιακές τους αναζητήσεις βρίσκονταν σε αδιέξοδο, ή γιατί προδόθηκαν μέσα σε μια σχέση συμβίωσης, είτε τελικά γιατί έθεσαν ασπίδα της ζωής τους την απόκτηση επιρροής, το χρήμα και την φιλοδοξία, ξεχνώντας τι θα πει να ζεις πραγματικά! Κι απ’ την άλλη, η ηρωίδα της ιστορίας η Θεολογία η ψυχή του ‘’φεγγαριού’’, χαμένη μέσα στις ανικανοποίητο της ψυχής της, ψάχνει να ‘βρει το έρμα της περνώντας μέσα από λάθος επιλογές κι αγνοώντας την μόνη αλήθεια που κρυβόταν στα πολύτιμα της καρδιάς της. Κι αυτή η αλήθεια, δεν ήταν άλλη από την σιωπηρή παρουσία του Λεωνίδα του αφεντικού της. Ο Λεωνίδας αυτός ο ρομαντικός ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου, θα έλεγα πως είναι ο ήρωας αυτός που στηρίζει σαν σπονδυλική στήλη την όλη εξέλιξη της ιστορίας. Στοχαστής, ποιητής, ευαίσθητος κι ονειροπόλος, ήταν πάντα παρών μες στην ‘’απουσία ‘’ του…. Τελικά, έφτασε ένα όνειρο συμβολικό για να ξυπνήσουν οι αλήθειες οι καλά κρυμμένες στην καρδιά… Ιδιοφυής η σύλληψη της ιδέας και της πλοκής που εξυφαίνεται με τρόπο ευρηματικό και ιδιότυπο! Άλλη μια πρωτότυπη ιδέα και εδώ, είναι η παρουσία της συγγραφέως ανάμεσα στα πρόσωπα της ιστορίας που σχολιάζει τα γεγονότα και δίνει παράλληλα μια τελεσίδικη λύση στην δισυπόστατη ύπαρξη του τέλους που για να είμαι ειλικρινής, σαφώς και προτιμώ το δεύτερο φινάλε το οριστικό…. Όλα προσεγμένα κι όλα έχουν τη σημασία τους μέσα στο κείμενο θέλω να επισημάνω! Μια κρυμμένη σελήνη να επηρεάζει, ένα ‘’διανυκτερεύον’’ βιβλιοπωλείο - καταφύγιο κι απ’ έξω, μια ομίχλη ανελέητη πυκνή που να κόβεται με το μαχαίρι και να μοιράζει τον κόσμο στα δυο: στον μέσα και στον έξω… Ο έξω κόσμος που συμβολίζει την παράνοια, την σκληρότητα, την εσχατιά και την απέραντη μοναξιά. Κι οι ψυχές των ανθρώπων, να κρέμονται στα συρματοπλέγματα…. Σημαντικοί κι οι συμβολισμοί στον μέσα κόσμο. Ένα κουδουνάκι μπρούτζινο σε σχήμα Αγγέλου που αναγγέλλει χαρούμενα έχοντας άγνοια λόγω της ιδιότητάς του….την άφιξη κάποιου περιπλανώμενου μοναχικού, πλην όμως φανατικού αναγνώστη. Ένας ανεμιστήρας φερμένος απ’ το παρελθόν που σκορπάει νωχελικά τις κουρασμένες ανάσες του ένα γύρω, ζητώντας με κόπο να γίνει ένα με την ρομαντική ατμόσφαιρα του βιβλιοπωλείου. Όπως επίσης κι ένας καναπές δερμάτινος φιρμάτος που πάνω του και πάνω στην συνείδηση της Θεολογίας ακούμπησαν την ψυχή τους άνθρωποι μοναχικοί και θλιβερά έρμαια της ζωής…. Άριστη χρήση της γλώσσας, υπέροχο ύφος γραφής! Ο λόγος άψογος, διεισδυτικός και ιδιόμορφος που ρέει αβίαστα μέσα από μια έμπνευση όλο χρώμα και νόημα! Έχω την αίσθηση πως αφήνοντας την ψυχή σου να περιπλανηθεί στην ουσία των γραφομένων της δημιουργού, νιώθεις να ξεδιπλώνονται μέσα σου οι αναζητήσεις σου κι οι σκέψεις σου μοιραία γίνονται ένα με τις δικές της σκέψεις, έτσι ακριβώς όπως εκείνη τις εμπνεύστηκε και που θέλησε να τις μεταλαμπαδεύσει στην ψυχή του αναγνώστη… Ένα εξαιρετικό βιβλίο, κόσμημα πολύτιμο στο χώρο της λογοτεχνίας!!! Κι εγώ, απλά υποκλίνομαι….